من در دوران کودکی با هنر آشنا شدم زیرا خانواده من اهل هنر بودند، درست زمانی که در خانه عمویم استاد علی اشرف صندوق آبادی شاهد ملاقات ایشان با اساتید بزرگ هنر خوشنویسی همچون استاد غلامحسین امیرخانی، استاد یدالله کابلی خوانساری، استاد زنده یاد فرج الله بازیار و… بودم. صدای گوش نواز قلم خوشنویسی از آن زمان تاکنون در ناخودآگاهم تثبیت شده است. کودکی من در چنین فضایی گذشت قبل از اینکه وارد دانشگاه شوم، شاگرد خوشنویسی عمویم استاد علی اشرف صندوق آبادی بودم، با تلاش مستمر توانستم مدرک خوشنویسی را با هدایت ایشان از انجمن خوشنویسان ایران در سال1385-1389 اخذ نمایم.

در سال 1393 فارغ التحصیل مقطع فوق لیسانس در رشته معماری شدم، در دوران دانشجویی یکی از دغدغه هایم این بود که چطور در قالب هنر سورئالیسمی خط را به نحوی با معماری ترکیب کنم، یکی از نقاشان الهام بخش من در این عرصه رنه ماگریت بوده، من به سراغ سورئالیسم در کارهایم رفتم زیرا در سال های اخیر احساس می کنم در رئالیسم نمی توانم چیزی را تغییر دهم تصورم میکنم که ترکیب هنر خوشنویسی و نقاشی سورئال با معماری فضای جدیدی در کار و هنر را به روی من گشوده است و از آن زمان تا کنون مشغول فعالیت در این حوزه می باشم و از سال 1393 در حال برگزاری نمایشگاه و تدریس در کارگاه های آموزشی و ورکشاپ ها می باشم.